Een onopvallende verschijning elk jaar in onze tuin is dit plantje: nauwelijks een halve meter hoog, kleine groene simpele ( lijkt zo bij de eerste aanblik) bloempjes, toch kijken we er naar uit. Als je je macro-ogen opzet zie je de geweldige vorm van het bloempje: een gesloten buisje of klokje of urntje met vertakte slippen aan de rand. En dan de geur, een sering haalt het niet bij dit fragiele wezentje. Een geweldige bouquet, jammer dat'ie niet zo lang bloeit. Vraag me niet naar de naam, ik ben al een halve middag bezig met googlen en de oude Heimans en Thijsse te raadplegen. Er is vast wel een botanisch geschoolde bezoeker van Sneuper die de naam wel weet. Van harte aanbevolen.
Marianne van de Vogelkijker laat weer wat zien vanuit Lesbos. Ik maakte me al ongerust. Ten onrechte: kijk op de Vogelkijker en smul van de fraaie platen.
Goed weekend en blijf kijken, luisteren en ruiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten