Het haas(jagerstaal) kwam recht op me af. Hij had me niet geroken, gezien en gehoord. Ik zat doodstil op een dam in Demmerik eind maart. Kijken naar weidevogels, die nog maar weinig zin hadden om de populatie op peil te houden. Het feest moest nog beginnen. Hazen kiezen vaak het hazenpad, steeds hetzelfde weggetje door het gras. De kortste route van de ene dam naar de andere, langs een slootkant als ze niet opgejaagd worden. Gebeurt dat wel dan moeten ze springen en zwemmen, dat kunnen ze. Deze kwam langs de slootkant dichterbij . Niet vermoedend dat ik daar stond in de begroeiing. Hij hoorde me niet en rook me niet. Deze twee zintuigen zijn sterk ontwikkeld, hij ziet slecht, hoewel gezegend met grote ogen.Vlak voor de dam stopte hij want hij kreeg toch in de gaten dat er iets niet klopte. Durfde de dam niet over te steken.. Je ziet aan de stand van z' rechteroog dat hij mij in de gaten begint te krijgen. Dan maar een flinke sprong van de ene rietkant naar de andere. Ik kon prachtige foto's maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten