Dicotyl (Tweezaadlobbige)

 Op een verloren stukje tuin had ik nog niks groeien, want de kippen die ik had, (zijn naar Brabant verhuisd), hebben alles wat maar groen was en boven de grond stond, gesloopt. Ik ben geen volkstuinmens, alhoewel ik het wel graag zou willen, maar ik ben daar te "jong" voor. Dus bij Richard wat zaden gekocht en gezaaid. zo hoop ik, voordat ik op vakantie ga, nog te kunnen genieten van Korenbloemen en Klaprozen. Lekker ouderwets. In een overgebleven stukje heb ik wat Courgette-zaden gepoot . Precies op hetzelfde moment kwamen ze een paar dagen geleden boven de grond. Zie bovenstaande foto. Eerst de primitieve kiemblaadjes en nu beginnen de ware bladeren zich te ontwikkelen. 

Die beide eerste bladeren zijn de oorspronkelijke zaadlobben die in een zaad zitten. Hierin zitten zetmeel en eiwitten, nodig voor de aanmaak van de de eerste ware blaadjes en de worteltjes. Ze zullen eerstdaags afvallen, leeg, functie gedaan. We noemen dit een Tweezaadlobbige, oftewel een Dicotyl. Bruine Boon en Pinda zijn ook Dicotylen.  De groene kleur geeft aan dat er ook al fotosynthese plaats vindt. Een Eenzaadlobbige, Monocotyl,  met maar één zaadlob, zoals een gras heeft als eerste blad een heel lange spriet, zoals de sprieten die erop volgen.

Kopfoto: beschoeiing

 Kopfoto: In mijn weidevogelweilanden hebben we verschillende soorten slootkanten. Dit is er één van: Een dubbele rij palen , alsof je in een jachthaven bent. De bedoeling is er een natuurvriendelijkere oever van te maken. Langzaam groeit het water tussen palenrij en de kant dicht. Althans dat is de bedoeling. Het gaat minder snel dan verwacht. Op een andere oever heeft het loonbedrijf, al weer wat jaren terug, gewoon de slootkant in het water geschoven en een beschoeiing voorgezet. In het begin een prachtplek voor bijvoorbeeld foeragerende jonge weidevogels. (zie foto beneden) Hier is nu de schuine slootkant wel dichtgegroeid zodat er een ondoordringbaar woud van waterplanten is gaan groeien. Voor jonge vogels te dicht om te foerageren. Bovendien hebben we gemerkt dat jonge vogels niet over de lage beschoeiing, die op deze plek dicht is, kunnen klimmen. 

                                                             Zo was het ooit.

En dan zijn er natuurlijk nog de gewone slootkanten met hier en daar een Kuifeend, Bergeend en Fuut.

Witte Krodde

 Op een dam vond ik deze Kruisbloemige: Witte Krodde. Precies 10 jaar geleden , op 12 juli 2015 schreef ik ook over deze plant, maar die was toen verder met de vruchtvorming. We kenden  vroeger het Herderstasje, die heeft vruchtjes die wat kleiner zijn. Het is een grote familie waarvan we ook regelmatig eten. Bloemkool, Witte kool, Boerenkool. Paksoi, Radijs, etc.  De naam krodde is waarschijnlijk een verbastering van het woord kruid. In de provincie Groningen wordt het woord kröddeboer gebruikt voor een boer die veel onkruid op z'n akkers heeft.  In  een weiland is een kruid teken van een grotere biodiversiteit. 

Op weg naar de jongen.

 Op bijna elke dam in mijn gebied zit wel een paartje Rietzangers. herkenbaar aan de zang maar op de foto aan de lichte wenkbrauwstreep. Een Kleine Karekiet heeft geen wenkbrauwstreep. Ze zijn verder dan ik dacht, ze hebben jongen. Of elk paartje jongen heeft weet ik niet, ik vermoed het. De Rietzanger op de foto heeft een Langpootmug te pakken en even later vloog hij de struik achter hem in. Ik zoek maar niet, het nest is bijna onvindbaar in de ruigte.

Ook import

Het Viervlekkig Aziatisch Lieveheersbeestje. Duidelijk telbaar, er zijn sommige soorten LHBjes die wel drie keer zoveel stippels hebben. Maar ook Aziatisch. In de kopfoto een afbeelding van de larve. Die twee stadia lijken niet op elkaar, maar dat doen een rups en een vlinder ook niet. Gevonden ook onder de Vuilboom met zijn vele Bladluizen. Deze soort, ik denk alle aziaten (LHBjes), zijn geimporteerd om plagen te bestrijden. Maar ik kan me voorstellen dat ze nu zelf een plaag zijn geworden, bijvoorbeeld eten ze vlindereitjes. Daar zijn we helemaal niet blij mee,
 

Weidevogels: Slobeenden en een Kieviet.

 Normaliter houdt het mannetje Slobeend  de wacht als het vrouwtje op het nest zit. Hij zwemt dan meestal op een sloot naast het nest en is erg waakzaam. Kom je te dichtbij dan gaat hij vliegen, grote cirkels om je heen. Ik had het mannetje, dat bij het nest op perceel drie hoort, nog niet eerder gezien, nu wel. Gezamenlijk bleven ze rondvliegen terwijl ik helemaal niet in de buurt van het nest was. Bij geen gevaar meer sluipt het vrouwtje door het lange gras weer naar het nest. Je ziet geen bewegende grashalmen. Dit nest zal eerstdaags wel uitkomen.

Een ander nest dat uitgekomen is, is de Kieviet in de berm van perceel drie. Begonnen met vier eieren, aan het broeden, op een gegeven ogenblik nog maar twee eieren, predatie?,  waardoor ik dacht dat het afgelopen was met het broeden. Groot was m'n verbazing toen ze toch van het nest afvloog. Op 2 eieren broeden? Vanochtend weer eens gekeken, verborgen tussen de rietstengels. Een gekreukt ei, zie foto, en één ei spoorloos. Ik heb  naar schilvertjes eischaal  gezocht en zowaar lagen die op de bodem. Dus toch één jong. In het nog aanwezige ei zat een voldragen embryo. Dood. Wat er gebeurd is? Waardoor die gekreukte schaal?

Oude bekende: Kale Jonker

                                                                                                                                                                                                                                                                                                              

 Dat ik de Kale Jonker nog een keer zou tegenkomen in mijn weidevogelgebied !! Samen met de Spaanse Ruiter ligt de plant opgeslagen in mijn herinnering van een ver verleden. Ik was in mijn jeugd vooral vogelaar maar bij tijd en wijle "deed" ik ook aan planten en libelles. Langs de randen van de Friese meren had je blauwgraslanden met toen nog voornamelijk zegge's die zo'n weiland een blauwachtige kleur gaven. Zo wist ik een stukje waar zowel de Kale Jonker als de Spaanse Ruiter groeiden. Er waren nog een paar kenmerkende planten waarvan ik de naam vergeten ben. De Kale Jonker groeit nu in veel kilometerhokken volgens de Verspreidingsatlas van Vaatplanten van het Floron, de Spaanse Ruiter is zeer zeldzaam geworden. Die zal ik dus niet tegenkomen is de verwachting. maar je weet maar nooit. De Kale Jonker staat op het plasdras- perceel waar niet bemest wordt, dus een plant van wat voedselarmere grond.

Groene Bladsnuitkever

Midden in mijn weidevogelgebied in kruiden en struiken allemaal insecten. Ik zag een libelle , genoemd het Lantaarntje ( Ischnura elegans), in de vlucht een klein vliegend beestje pakken en in de vlucht opeten. Helaas had ik de camera niet zo snel gebruiksklaar, dus volgende kans. Ik zag een een groenachtige kever op een Brandnetel rondkruipen. Die was wat rustiger en kon hem fotograferen. het was de Groene Bladsnuitkever. Geen zeldzaamheid, hij komt overal voor. Zou kunnen, ik had de soort nog nooit gezien. Op de Brandnetel is een bekend verschijnsel. Ze voeden zich met bladeren en stengels. De larven leven in de bodem, waar ze zich voeden met wortels.

Gezin compleet.

 Al bij het ingaan van het weiland kwamen ze me tegemoet: een paartje Grutto's, roepend, waarschuwend, scheldend.   Dit zijn toch niet de Grutto's waarvan ik gister het nest eindelijk ontdekte? Nee,  die zaten nog in de buurt van hun nest. Maar wat doen deze Grutto's  hier dan? Ik werd met de nodige herrie begeleid naar mijn vaste stek op de dam van 4 naar 5. Het lijkt wel of ze jongen hebben was mijn conclusie. Toen ik één keer gezeten was op mijn driepootje, camera met telelens klaar om te gebruiken , werd het geroep wat minder. Op een gegeven ogenblik was het voorbij, ik was opgegaan in  het hekwerk met struiken.  Het Tureluurtje van het nest in het gras dat Gijs niet gemaaid had deed ook van zich horen. Ook nog aanwezig. 

Toen pas zag ik een Grutto bij een jong. Waar komt  die vandaan? Is het nest van gister dan uitgekomen? Dat kan niet, want het jong dat ik zag was minstens een week oud. En op een gegeven ogenblik zag ik twee, drie . Maar vier was het toppunt van vreugde. Vier jongen van minstens een week oud. Waar komen die vandaan? Niet uit mijn weilanden. Grutto's vooral kunnen 's nachts grote afstanden afleggen met hun jongen. Die zwemmen zelfs de sloten over om maar in een beter weiland te komen. Dat was dus hier gebeurd. Misschien bij de volgende boer vandaan. Misschien uit het reservaat? In ieder geval was mijn middag weer goed, voor zoiets blijf ik niet thuis. Prachtgezicht.

Op wacht

 Manlief houdt de wacht en waarschuwt zijn vrouw, want ik kom er aan. Vandaag nieuwe poging zoals gister aangekondigd. Rustig er naar toe lopen en op een iets andere plek als waar ik gister even zocht komt ze omhoog. Dan is het een fluitje van een cent, het nest was goed zichtbaar, drie eieren. M'n eerste Grutto en waarschijnlijk blijft het bij dit paar. Nog nooit zo slecht geweest, in het reservaat naast mijn  weilanden en altijd veel vogels,  hoor ik ook minder Grutto-geluiden.

De Kieviet die in de berm van perceel drie zit , zit er nog tot mijn verbazing. Vorige week waren er twee eieren weg, gepredeerd waarschijnlijk. Ze zitten nu op twee eieren te broeden, niet verwacht,

Weidevogels: Eindelijk plek van het Gruttonest.

 Daar ben ik nou al een paar weken mee bezig: heeft het Gruttopaar dat ik heb ( het enigste, dit jaar niet best )  wel of geen nest? De volgende vraag kwam bij me op: nestelt een paar weidevogels per definitie of zijn er ook paren die geen nest en eieren produceren om wat voor reden dan ook? En toch als paar door het leven gaan? Het paar waar ik het over heb zit al weken op dezelfde percelen. Maar als er bijvoorbeeld een Kleine Mantelmeeuw over gaat, en dat gebeurt regelmatig, reageren ze de ene keer wel en de andere keer niet. Ik ben een aantal malen perceel drie (laat maaibeheer) ingelopen om te kijken of er een vogel omhoog kwam van het nest. Zoeken heeft geen zin, het gras is ook op dit perceel zo lang dat je bij elke kuil in het gras een nest vermoedt. Zo vond ik een Tureluur met drie eieren. Met wat geluk vond ik het nest. En verder de Slobeend die trouw omhoog komt als ik daar loop. 

Ik zag een Grutto vanaf een hekpaal het gras induiken en ben toen naar die plek gelopen en zowaar, de Grutto kwam omhoog van het nest. Ik heb direct een stok geprikt en ben gaan zoeken. Niet te vinden. ben gestopt met zoeken want ik ben als de dood dat ik in het nest ga staan. Morgen weer een kans. 

Vlakbij  zat de Slobeend en die kwam omhoog en probeerde mij met de bekende verlammingsverschijnselen om de tuin te leiden. Zie foto boven. Veel eendensoorten doen dit: slaan met de vleugels op het water en doen alsof ze niet kunnen zwemmen. Zo gaan ze steeds verder van het nest om een aanvaller weg te lokken.

Een gele wal, overal in Demmerik.

Plm. twee meter in de slootkant heeft Gijs laten staan. Door niet te kort op de sloot te maaien worden eventuele broedende vogels gespaard, denk aan verschillende soorten eenden, Meerkoeten en Waterhoentjes. En dan natuurlijk de zangertjes in het riet als dat wat langer is. Overal in polder Demmerik zie je zo de slootkanten : Zuring en dichterbij het water de Gele Lis. Altijd een prachtige bloem, ingewikkeld gebouwd. Alles bedoeld om de bezoekende insecten bij de nectar en dus stuifmeel te krijgen.  Bekend zijn de augurkvormige vruchten, als kind maakten we er varkentjes van met lucifershoutjes.

Een Aardhommel (spec.)

 Dit is één der soorten Aardhommels. Er zijn meerdere, alleen door microscopisch onderzoek op de soortnaam te brengen. Aardhommel, Veldhommel, Grote Veldhommel  en de Wilgenhommel behoren tot de Aardhommels. Allen met een wit achterwerk, vandaar dan ook de bijnaam van de Witkonten. Het is een algemeen voorkomende hommel , het gehele zomerseizoen te zien. Alleen de werksters verzamelen stuifmeel en bewaren dat in een klompje aan de achterpoten. 

Dit exemplaar zat op een bloem van de Gele Kornoelje die momenteel uitbundig bloeit.

Wat kruipt daar nou?

 Een paartje Gele Kwikstaarten in volle aandacht voor iets wat er beneden hen gebeurt. Ik zag ze vanaf mijn driepotige zetel op de dam tussen perceel 4 en 5. Mijn vaste stek de laatste weken. Als je maar geduld hebt zie allerlei bijzonderheden. Ik zag in een flits een Purperreiger neerdalen in een rietkraag dichtbij, waar ik de reiger wel vaker waargenomen heb, maar later op de foto zag ik dat het een vrouwtje Bruine Kiekendief was die het riet indook. Ik hoorde twee Zwarte Sterns, en zag ze later voorbijkomen. Er zijn vreselijk weinig Zwarte Sterns, dit jaar. Oorzaak? Weer een paartje Grutto's. maar ik weet nog steeds niet op welk perceel ze zitten, als ze nestelen. Een verzameling Kleine Mantelmeeuwen op een gemaaid perceel, weggejaagd door een Kieviet met jongen.

Zo ook plotseling dit paartje Gele Kwikstaarten. Regelmatig op het droge plasdras en telkens terugkerend het reservaat in. Nu zaten ze beide op een hek en hadden belangstelling voor iets wat beneden heb was. Een roofdier? Zoals een Hermelijn of een Zwarte Rat? Een Bunzing? Of gewoon een Krakeend met jongen? Ik kon het niet zien. 

Coccinella quatuordecimpunctator (Lin. 1758)

 Schaakbordlieveheersbeestje, een nieuwe soort voor mij. Dit jaar wel meer nieuwe soorten LHbeestjes die ik nog niet kende.  Bijvoorbeeld het Veelstippelig Aziatisch Lieveheersbeestje.( Foto met logje enkele dagen terug.)  Wel allemaal op dezelfde struik, een Laurier. Oorzaak? Boven deze struik staat een Vuilboom , die bekend staat als bron van bladluizen. Takkenvol. Tenminste bij mij in de tuin. De meeste LHbeestjes eten alleen maar bladluizen. Zou dat de oorzaak zijn van de talrijke beestjes? Wel aannemelijk. 

WEIDEVOGELS: Door het maaien heb ik het wat rustiger gekregen, Ruim 2/3 is gemaaid. Ik kan mijn aandacht nu richten op het droge plasdras en twee perceeltjes met laat maaibeheer. De Slobeend zit nog te broeden, een broedende Kieviet had nog maar twee eieren ? Wat er gebeurd is? Op drie ontdekte ik een Tureluur die vlak voor mijn voeten opvloog. Drie eieren. Futen zijn in een  tocht  een nest aan het bouwen. Of dat dezelfde Futen zijn waar ik eerder over schreef en die bezig waren met een nest onder een bruggetje kan ik niet beoordelen. Op onderstaande foto de Tureluur op 4, en waar Gijs omheen gemaaid heeft, die probeert op het nest te komen. Maar aarzelt.

Nu nog hier?

 De laatste dagen zie ik regelmatig een Grote Zilverreiger. Moet die niet nestelen en broeden? Nog erger, moet die niet naar verre oorden in het oosten? In de winter algemene soort, vooral de laatste jaren. Dan komen de Oost-Europeanen. In de zomer zijn de meeste reigers weer vertrokken, behalve de reigers die op aantal broedplaatsen hun nest bouwen. De grootste kolonie zit in de Oostvaardersplassen met ruim 200 broedparen. Verder in de Wieden (110) rond Giethoorn.  Hier bij ons ligt Nieuwkoop (22) vlakbij. De vogel op de foto zou best een verdwaalde reiger uit Nieuwkoop kunnen zijn. Verder in het land enkele kleinere kolonies zoals aan de beide koppen van de Afsluitdijk,  het Naardermeer, de Oude Venen bij Eernewoude en op Texel enkele reigers. Ik heb altijd nog hoop op een broedgeval in de Botshol, net als de Purperreiger en de Roerdomp. Een Zeearend zou helemaal mooi zijn. Maar het kan zijn dat de tellers het niet doorgeven om de rust te bewaren.

Gemaaid

 Je moet even goed zoeken naar de twee stokken die de Tureluur op het nest, in het midden,  beschermen. Gijs heeft een lange baan, met bij het nest enkele meters breed, gras laten staan. De Tureluur kwam van het nest, wat wil je ook zo'n enorme trekker met zoveel herrie. Verder geen uitgemaaide nesten, gelukkig. Doordat het nest in lang gras ligt hebben de kuikens straks voldoende insecten die ze kunnen eten. 

M'n broedende vogels op perceel drie: twee Kievieten nog niet uit, een nest Kievieten met drie eieren verlaten. Oorzaak ?????  Twee eieren onbevrucht, één ei met een klein embryootje. Jammer. De Slobeend zit ook nog steeds. Gezocht naar de Grutto, geen nest gevonden. Nog niet naar de Kuifeend geweest, een paar Bergeenden gedragen zich ook verdacht. Een Witte Kwikstaart vliegt van het droge plasdras steeds naar de dezelfde rietkraag. Camera zetten? De Gele Kwikken zaten ook weer op het droge plasdras.

Gele Kwikstaart

 Op het droogvallende plasdras zie je nu anderse soorten vogels. Vogels die niet in het water voedselzoeken maar soorten die een slikachtige bodem met nog zeer korte begroeiing prefereren. Gedurende de gehele broedperiode , de vrouwtjes zitten op perceel drie op de eieren temidden van de Schapenzuring, zijn de mannetjes Kievieten op het plasdras met water en korte begroeiing geweest, nu het  droogvalt zijn ook de jonge Kievieten daar aan het foerageren. Op de foto een Gele Kwikstaart, een liefhebber van deze gronden. Gebroed wordt hoogstwaarschijnlijk in het reservaat.

Veelstippelig Aziatisch Lieveheersbeestje

 Zat op de bloem in wording van Gele Kornoelje, zoveel stippen bij elkaar heb ik nog niet gezien. Nieuw dus voor mij. Deze soort werd als biologische bestrijding tegen Bladluizen ingevoerd in Belgie. Is op een gegeven ogenblik ontsnapt en heeft zich zo langzamerhand in heel Europa gevestigd. Bij gebrek aan bladluizen eet deze invasieve soort ook de larven van  inheemse soorten Lieveheersbeestjes en  vormt een bedreiging. Ook vlindereitjes vormen z'n voedsel. Een ontspoorde  biologische bestrijding dus. 

Ze komen in allerlei kleurvarianten voor , ook geel en zwart  kom je tegen, allemaal met veel stippen. Variabel bij verschillende ondersoorten.

Gewone Vogelmelk

 Het gemeentelijke oerwoud, gelegen tussen mijn huis en een parkeerpleintje, is weer helemaal dichtgegroeid met struiken en kruidachtigen op de bodem. Je komt er nauwelijks doorheen, als je dat zou willen. Voornamelijk Gele Kornoelje, Es, Sneeuwbes en Vuilboom vormen de bovenlaag, maar de onderlaag op de bodem is veel interessanter: Italiaanse Aronskelk ( al vaker over geschreven, waarschijnlijk afkomstig uit een buurttuin) , Sneeuwklokjes, Speenkruid, Zevenblad, Kleefkruid en een enkele plant die we Gewone Vogelmelk noemen. Zie foto. Overdag zijn de bloemen open, 's nachts dicht. Bij regen ook. Het is een bolgewas dus ik vermoed dat deze plant ook afkomstig is met kluiten modder uit een buurttuin. Het is een algemene tuinplant die ontsnapt is uit een tuin , of met opzet, en aldus verwilderd is.  Hij komt in vrijwel geheel Europa voor. 

Als je een stengel afbreekt en op de uiteinden drukt komt er een kleurloze slijmerige vloeistof uit waarmee je wat langere draden kunt spannen. Misschien komt de naam Vogelmelk hier vandaan.

In Friesland heet de plant Nakende Meisjes, in Kennemerland Nakende Bruidjes, in Salland Sterretjes, in de Graafschap Kraaienlook, misschien doordat hij op Daslook lijkt, tenminste de bladeren. 

Toch !!!!!

 Gister en eergister een poging om de Tureluur te scoren. Niks kwam omhoog, terwijl de dagen ervoor de Tureluur wel van het nest kwam. Was het mijn schuld dat ik niks omhoog zag komen? Had ik misschien al in het nest gestaan? Aangezien Gijs gaat maaien wilde ik vandaag zeker weten of het beest er wel zat of niet. Zo niet dan zou ik de stokken meenemen en kan er ongestoord gemaaid worden. Op weg naar de stokken. Groot was de verbazing/blijdschap /gevoel van onschuld toen ik de Tureluur zag opvliegen. Vlakbij een stok. Wat een geluk! Ik heb de stok dichtbij het nest wat verderop gezet en kan Gijs zijn gang gaan. Hij maait gelukkig altijd ruim om de nesten heen en houdt het niet bij een postzegel. Toch een Tureluur! Hoera!

Een half uurtje later zag ik de Tureluur neerkomen op plm. 20/30 meter vanaf het nest. Dat was vlot, nog nooit een Tureluur gezien die zo snel weer naar het nest terug kwam. Ik heb de afstand van neerkomen en het nest voortdurend geobserveerd maar geen grassprietje dat bewoog, onvoorstelbaar dat de vogel in dat oerwoud van gras op lengte het nest terugvond. Mijn verwondering werd BEwondering. 

Kuifeenden.

 Al een aantal dagen zwemmen deze Kuifeenden in deze sloot. Meestal samen, er wordt nog niet gebroed. Elke dag een ei, in het verborgene. Ik heb alleen een idee in welk stuk sloot ze nestelen. Vanochtend was het mannetje eerst alleen, na een poosje kwam ook het vrouwtje uit de wal. Klaar voor die dag met de leg. Ik heb niet precies kunnen waarnemen welke wal ze zitten. Kuifeenden nestelen vlak langs de waterkant, zij kan zich zo in het water laten glijden. ( Krakeenden en Slobeenden broeden meestal op het weiland, niet bij de sloot).  Foto met tegenlicht. 

Langzaam kwamen ze naar me toe zwemmen, hadden niet in de gaten dat ik in het struikgewas op de dam zat. 

mann.

Toen moest ik , om een foto te maken, me toch laten zien. Ze schrokken, hadden me niet gezien of  gehoord. Ze keerden om en het vrouwtje ging er het eerst vandoor, daarna het mannetje. Niet te ver weg, dus het nest zit in het nabije stuk wal. 

                                                                              vr.   

Zwanenmossel met vierkant

 Zwanenmossels zijn de grotere mollusken  in onze poldersloten. regelmatig vind ik ze langs de slootkanten. Het zijn prachtige beesten vooral als ze zich langzaam in het water voortbewegen met hun voet in de blubber. Maar ze liggen regelmatig op de wallekant. Altijd leeg. Dat kan zijn gebeurd door baggerwerkzaamheden , ook denk in aan predatoren die graag een molusk lusten. Ik denk dan vooral aan de Bruine Rat en de Muskusrat, dit zijn planteneters maar een mollusk er tussen door. Smakelijk. Bekend van de Muskusrat is dat hij een vierkant venster in de schelp bijt, steeds kleine hapjes Zo kan hij bij het vlees. ( Een Zwanenmossel bestaat altijd uit een dubbele schelp).

Op de film

 Bij de zondag 27 april afgebeelde broedende Kieviet heb ik mijn camera-val een paar dagen aan de neststok bevestigd. Had ik het maar nooit gedaan: ruim 380 filmpjes bleken op het kaartje te zitten en die wil ik allemaal bekijken. Ik ben al een paar middagen bezig. Je weet maar nooit wat er gefilmd wordt. De meeste filmpjes gooi ik weg, ik denk dat ruim de helft de broedende Kieviet op het nest laat zien. Of ze, het is het vrouwtje, komt aanlopen en schikt zich op het nest. De broedvlek wordt zo optimaal gebruikt. Zelfs een enkele beweging van wat grassprietjes is voor de sensor oorzaak met de film te beginnen. Ontelbaar zijn de bewegingen van de Kieviet. Stil een paar uur op het nest zitten is er niet bij. Ze gaat poetsen, eten zoeken, strootjes smijten, de eieren schikken, opletten of er door manlief gealarmeerd wordt. Het verwijt van collega-vogelaars dat we door onze weidevogelbeheersactiviteiten de broedende vogels van het nest jagen doet wat vreemd aan, door het gebruik van de camera-val weet ik dat een broedende vogel vaak even wat anders gaat doen. Onwetendheid van de collega's dus.

Alleen op laptop groot beeld.

WEIDEVOGELS: Vanochtend weer op Grutto-jacht, ik heb nog steeds niet hun nest gevonden. Maar ik begin eraan te twijfelen of ze wel een nest hebben. Altijd samen, dus geen gebroed want dan zou je één vogel zien. Vanochtend zaten ze eerst op drie, toen op 6, daarna kwamen ze met een Zwarte Kraai van de andere kant van de Ter Aase Zuwe , streken neer op 4. Geen enkel nestindicerend gedrag zoals we dat in vogelaarskringen noemen. Gijs gaat over enkele dagen maaien en heb hem even ingelicht. 

Er zitten nu op drie 3 Kieviten nog te broeden, plus een Slobeend. Totaal een mager resultaat.