Gister en eergister een poging om de Tureluur te scoren. Niks kwam omhoog, terwijl de dagen ervoor de Tureluur wel van het nest kwam. Was het mijn schuld dat ik niks omhoog zag komen? Had ik misschien al in het nest gestaan? Aangezien Gijs gaat maaien wilde ik vandaag zeker weten of het beest er wel zat of niet. Zo niet dan zou ik de stokken meenemen en kan er ongestoord gemaaid worden. Op weg naar de stokken. Groot was de verbazing/blijdschap /gevoel van onschuld toen ik de Tureluur zag opvliegen. Vlakbij een stok. Wat een geluk! Ik heb de stok dichtbij het nest wat verderop gezet en kan Gijs zijn gang gaan. Hij maait gelukkig altijd ruim om de nesten heen en houdt het niet bij een postzegel. Toch een Tureluur! Hoera!
Een half uurtje later zag ik de Tureluur neerkomen op plm. 20/30 meter vanaf het nest. Dat was vlot, nog nooit een Tureluur gezien die zo snel weer naar het nest terug kwam. Ik heb de afstand van neerkomen en het nest voortdurend geobserveerd maar geen grassprietje dat bewoog, onvoorstelbaar dat de vogel in dat oerwoud van gras op lengte het nest terugvond. Mijn verwondering werd BEwondering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten