Meestal weet ik 's morgens niet waar het weblogje van die dag over zal gaan. Gelukkig kom ik wat tegen die dag wat ik de moeite van het fotograferen en het schrijven erover waard vind. Zo ook vandaag:
We moesten, nee we mochten, oppassen op onze kleindochter. Altijd een plezierige bezigheid, maar dat ligt 'm vooral aan het vrolijke kind en aan de zorgzame oma.
Regelmatig strek ik even de benen in de stadstuin achter het huis, die ligt er behoorlijk braak bij. Ik verwijder dan massa's Pispotjes en schoffel de Zevenbladen, die weer omhoog komen. Aldus ontdekte ik een joekel van een vlinder op een schutting. Een groot beest, nog nooit eerder gezien. Foto's genomen met een kleine camera en op een Ipad geprobeerd het dier te determineren. Een naam, pijlstaart, kwam bij me boven drijven en toen dat ingetikt was bij Google was de naam snel bekend: een Ligusterpijlstaart, een nachtvlinder. Wat een prachtig beestje. In werkelijkheid waren de kleuren in het echt mooier als op de foto. Vooral de roze strepen op het achterlijf vielen op. Die kreeg ik pas te zien nadat ik de vlinder met een grasstengel had gekieteld. In rust vouwen ze de vleugels op, langszij het lichaam.
Als reactie op mijn pesten ging de vlinder enorm trillen met de vleugels. Is dat bangmakerij of iets anders? Ik zoek het op, als het tenminste ergens beschreven staat.
Goed weekeinde en blijf kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten