Langzamerhand werd onze Vlinderstruik paarser. Wat heet, langzamerhand. Misschien is het proces door het prachtige weer juist versneld. Ik heb nog maar weinig bloeiende Vlinderstruiken gezien. Als ik langs de onze liep hoopte ik op de eerste bezoeker, op de eerste vlinder wel te verstaan. Vliesvleugeligen als bijen, hommels, wespen en zweefvliegen genoeg, maar vlinders ? De befaamde juni-dip bij vlinders schijnt nog niet voorbij te zijn. Zonet was het dan toch zover: een Atalanta. Maar wat een armoedig beestje. Helemaal afgevlogen en een kapotte linkerveugel., de trektocht vanuit Zuid-Europa is 'm niet in de kouwe kleren gaan zitten. Ik zag achter de laptop dat de vlinder wat onscherp was, dus net weer gekeken om een scherpere foto te schieten. Nu zat 'ie onder een oude hanging basket en hield de vleugels bij elkaar en was ook nog het uitstekende deel van de gehavende vleugel weg. Ergens tegen aan gevlogen, slijtage, een vogel die toehapte? Het tongetje bleef binnen. Misschien slapen, misschien doodgaan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten