Nee, geen vogelnest, geen heksenbezem maar een Maretak. Ook wel Vogellijm genoemd. Altijd als ik in Zuid Limburg kom ben ik verbaasd over de bomen, vooral populieren, die vol zitten met deze bollen. Het lijken wel kerstbomen met kerstballen. Vooral in de winter opvallend als de bomen kaal zijn. Ze komen niet bij ons voor, tenminste ik heb er nog nooit één gezien. Als je de Atlasblokken op de Floron-website bekijkt zie je dat er ook in de rest van ons land hier en daar groeiplaatsen zijn , maar zeer verspreid. Terwijl heel de zuidelijke helft van Limburg bedekt is.
De Maretak ( Mistletoe) is een halfparasiet, d.w.z. de groene plant krijgt ( "steelt") de voedingszouten en water van de gastboom. Hij heeft bladgroen en kan dus zijn eigen glucose maken.
De naam Vogellijm zegt het meeste over de verspreidingsmethode: de mooie witte bessen worden door vogels meegenomen en gegeten in een vork van een boom verderop. De pit blijft over met een restant slijmerig vruchtvlees en blijft achter. Het volgende seizoen loopt de pit uit en de hoofdwortel boort zich door de schors naar de houtvaten waardoor water met zouten wordt vervoerd. Hierdoor kan de kiemplant groeien en vormt elk jaar meer blaadjes.
De Maretak zit vooral in populieren, meidoorns en appelbomen. Op eiken niet.
De plant speelt al eeuwen lang een rol in de volkscultuur: een bosje werd in de stallen gehangen om het vee te vrijwaren van ziektes; bij de Germanen was de Maretak een heilige plant en werd gebruikt bij de vruchtbaarheidsrituelen; iedereen weet dat je met Kerst onder een bosje Maretak straffeloos een dame mag kussen; in de kruidengeneeskunde wordt de plant medicinale eigenschappen toegedacht; enz. enz..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten