dinsdag 30 juni 2015

Vliegvlugge Zwarte Sterns


Gisterochtend eindeliijk gelegenheid om even een blik te werpen in de kolonies Zwarte Sterns in Demmerik. In kolonie Bij de Sluis zaten er vorige telling, van twee weken terug, minstens 14 jongen. Nu geen enkele meer, alles uitgevlogen ?, vraag je je dan af. Hier en daar in de buurt werd wel een jong gevoerd, maar je weet niet uit welke kolonie dat jong komt. Toevallig maakte ik even een praatje met de boerin en hoorde van haar dat haar man op een bruggetje 14 jongen had geteld. Dit zijn hoogstwaarschijnlijk de jongen uit de kolonie Bij de Sluis. Er alarmeerden twee paar volwassen vogels, er was nog een vlotje met twee eieren. Een laat legsel, misschien een tweede.
In de Putakker, hier zijn de sterns wat later begonnen met broeden, zaten minstens 4 jongen, waarvan twee vliegvlug. Op de foto een vliegvlug jong. Gelukkig heeft deze kolonie zich hersteld.
Er kwamen voortdurend sterns over die diep uit de polder kwamen en rechtstreeks naar een weiland met koeien vlogen. Hier tussen de koeien gingen ze op jacht naar insecten, die opgejaagd worden door de grazende koeien. Vooral Langpootmuggen, die als emelt in de grond leefden, zijn bij de vogels favoriet en niet de Strontvliegen, die op de koeienvlaaien zitten die op een eerder begraasd weiland liggen. Zie foto


maandag 29 juni 2015

Slechtvalk


Zaterdagochtend weer eens naar Demmerik, hoog tijd om de laatste broedende weidevogels te controleren en daarna de beide kolonies Zwarte Sterns te bezoeken. De broedende Kievit met het schrikdraadje er om heen had de koeien overleefd. Die zijn nu een paar percelen eerder aan het grazen, maar komen volgende week weer terug. De eieren zullen dan zo langzamerhand wel uit zijn. Ik loop het veld in en al snel een alarmerende klagende Kievit, aan de roep te horen zijn er jongen. Klopt. Twee jongen vlak naast het nest, nog een ei en het derde jong is verborgen onder het lange gras.  Het ei zal nog dezelfde dag wel uitkomen, dan kan het schrikdraadje opgeruimd. Nestbescherming gelukt.

Ik loop door naar het volgende perceel, heeft de Scholekster al jongen? Zou best kunnen. Aan het begin zie ik een Visdief duikvluchten uitvoeren op een onzichtbare vogel, even later gaan veel vogels de lucht in. Behalve de Grauwe Ganzen, die verderop foerageren. De Spreeuwen vliegen in paniek in gesloten formatie heen en weer, dat lijkt op de aanwezigheid van een Havik of een Slechtvalk. De Visdief gaat door met z'n duikvluchten en de Scholeksters gaan enorm te keer. Ik zie ze bij het nest in de buurt een vogel aanvallen: een Slechtvalk. Deze is bezig z'n prooi te slopen. Het zal toch niet een jong van de Scholeksters zijn?

Nou hebben we zoveel moeite gedaan om het nest te sparen: er zijn neststokken geplaatst om boer en loonbedrijf  op het nest te attenderen. Op deze baan heeft de bagger gelegen die later elders is gebruikt. Toen is er gefreesd, gespit, gekilverd (kilveren is landegalisatie), met een rotor geëgd, ingezaaid en met een baggerspuit beregend, maar de Scholeksters zijn steeds teruggekomen. En nu zit me daar een Slechtvalk ( overigens een pracht vogel) al onze moeite op te peuzelen. Ik baal.
Wat blijkt, als ik dichterbij kom gaat de Slechvalk er met de prooi vandoor, er liggen veel veren op de grond en er liggen twee eieren in het nest!! Warm. Ik vind een klein sternachtig snaveltje met wat bloederige botjes tussen de veren. Ik snap dan het gedrag van de Visdief, die een jong heeft verdedigd, en het is toeval dat het gebeurt naast het nest van de Scholeksters. Als ik later weer terug ga zit er al weer een Bonte Piet ( Scholekster) op het nest.
Op de foto, veel te ver weg genomen maar vooruit, zit de Slechtvalk naast de nestsstokken. Helemaal links een schim van een Scholekster. Op de achtergrond Grauwe Ganzen die alleen voor mij wegvliegen.
Morgen over de Zwarte Sterns.

vrijdag 26 juni 2015

Wortelharen.


Met vaderdag heeft m'n nageslacht aan me gedacht, niet door een fles met Schots vocht voor me mee te nemen ( jammer), maar door me een kistje met compost inclusief zaden  kado te doen. Ik kweek wel eens onze eigen Tuinkers, zo zullen ze op een idee gebracht zijn. Ik heb tot ontsteltenis van mijn vrouw alle 4 zakjes met zaden gezaaid en de gevolgen zijn  nu al zichtbaar. Dat wordt een gevecht om de ruimte. Veel dubbelbladige kiemplantjes  ( dat zijn de twee lobben van de Tweezaadlobbigen die het eerste voedsel leveren) verdringen elkaar en daardoor komen er ook wat worteltoppen boven de grond. Er zit een wit   fijndradig laagje direct achter de worteltop. Het lijkt net schimmel. Mocht je dat thuis bij kiemplantjes ook wel eens zien, niet weghalen . Het is geen schimmel, maar het zijn de wortelharen.
Wortelharen nemen van de wortel het grootste deel van de water- en zoutopname voor hun rekening. Ze groeien tussen de bodemdeeltjes en vormen een innig geheel daarmee. Het zijn opperhuidcellen (epidermis) met een lange uitstulpingen. Als de wortel verder groeit sterven ze af en komt er ietsje verderop achter de worteltop een nieuwe zone met wortelharen. Hier zitten verse zouten in de bodem. Ze zorgen ook voor een stevige bevestiging in de grond.
Over een paar weken eten we , als de plantjes elkaar het kistje niet uitgevochten hebben, o.a. eigen gekweekte Bietensla, Mosterdsla en Eikenbladsla. Ik ben gek op sla.

Goed weekeinde en blijf kijken.


donderdag 25 juni 2015

Lekker in't zonnetje


Koudbloedig en warmbloedig. Jarenlang stonden deze begrippen in de leerboeken van onze leerlingen. Koudbloedig waren dieren die hun temperatuur niet zelf konden regelen en warmbloedige dieren konden dat wel. Geleedpotigen , o.a. insecten, zijn koudbloedig en hebben kunstjes nodig om op temperatuur te komen zodat ze bijvoorbeeld sneller kunnen jagen of sneller kunnen vluchten. Op de foto is zo'n kunstje te zien: opwarmen in de zon. Als ze 's ochtends moeten bijkomen van een koude nacht willen ze graag in het zonnetje opwarmen. Het was vanochtend druk in deze Vuilboom, op veel bladeren zaten vliegen en hommels. Wespen heb ik het nog niet zien doen. Ook libellen zitten graag in de zon.
Het is niet zo dat een warmbloedig dier per definitie ook warmer is als een koudbloedige. Als je zo een poos in de zon zit kan de lichaamstemperatuur best hoger zijn als die van een warmbloedige. Tegenwoordig spreekt men dan ook liever van een constante en een niet-constante lichaamstemperatuur. Bij een constante temperatuur komt de warmte van binnenuit ( endotherm) en bij een niet-constante komt de warmte van buiten het dier (exotherm). Er zijn ook dieren die beide hebben, hexotherm. Denk aan  dieren met winterslaap, zoals Egels en vleermuizen. Deze kunnen hun stofwisseling  weken en zelfs maanden op een lagere stand zetten, zodat de temperatuur behoorlijk daalt en er niet meer gegeten en gedronken hoeft te worden .

woensdag 24 juni 2015

Kievitsnest.

Het Kievitsnest, waar Gijs omheen een schrikdraadje tegen de koeien  heeft  gespannen is nog niet uit. Op 4 juni heb ik het gevonden en stel dat rond die datum begonnen is met broeden, dan zal het nog enkele dagen tot een week duren voordat de jongen uit het ei  kruipen. De broedduur van de Kievit is 26-28 dagen. Bij het ophalen van de koeien heeft Gijs een foto genomen (zie hiernaast), even gevoeld en de eieren waren warm, dus de vogel broedt nog. In het lange gras, waar de koeien niet bij kunnen, ( zie ook logje van 18 juni) is duidelijk het gangetje te zien waarlangs de vogel naar het nest gaat. Tegen de tijd dat de jongen rondlopen zijn de koeien alweer verkast naar een ander weiland met lang gras en zullen ze een rijke hoeveelheid strontvliegen op de vlaaien kunnen vangen. Ze moeten voor hun eigen kostje zorgen. Dit is een laat nest, waarschijnlijk is het eerste nest verloren gegaan en beginnen sommige vogels aan een nieuw legsel.

dinsdag 23 juni 2015

Naaktslakken aan het ontbijt.


Eindelijk weer eens een ochtendwandeling kunnen doen, nu we het klussen op een laag pitje hebben gezet . Voorlopig genoeg gezaagd, geverfd, geschuurd, etc. In  een regenachtige nacht komen de Naaktslakken altijd tevoorschijn om wegen en  fietspaden over te steken, op zoek naar voedsel. Overal lees je dat het Herbivoren zijn maar zo langzamerhand weet ik wel beter. Platgereden slakken behoren tot hun favoriete maaltijd. Ik zag onderweg een platte, dode kikker die, op de rug liggend, opgepeuzeld werd door een stel Naaktslakken. Helaas had ik geen camera bij me. "Straks even de schranspartij fotograferen", dacht ik. Maar een leerling van de nabijgelegen basisschool was me waarschijnlijk voor door de kikker in de berm  te schoppen. Weg slakken. Dan maar even op het fietspad kijken. Er werd nog volop ontbeten Zie foto.Het zijn dus ook aaseters.

maandag 22 juni 2015

"Voetstap van de blanke"


De Smalle Weegbree (Plantago lanceolata)  begint zo langzamerhand overal te bloeien, vooral in ruigtes met niet te lang gras. Plantago komt van het Latijnse planta pedis , wat voetzool betekent. Lanceolata betekent lancetvormig ( de bladeren dus). Het is een tredplant , hij kan goed tegen betreding. Vandaar ook vaak op voetpaden. Het is ook een cultuurvolger. Overal waar Europeanen in Amerika waren geweest groeide hij. Daardoor de naam "Voetstap van de blanke" door de Indianen. Weegbree komt van het Oud-Saksisch wege brede, een plant die dus breed op de weg groeit.  De aarvormige bloemen staan op lange gegroefde stelen en zijn tweeslachtig: de witte meeldraden vallen op, de vrouwelijke bloemetjes daaronder wat minder.
Uiteraard is de plant gebruikt, of nog steeds in gebruik, als volksmedicijn:  psyllium dat in de zaadhuid zit werd wel gebruikt als verbeteraar van de stoelgang.

vrijdag 19 juni 2015

Parkieten

Nee dit is geen Halsbandparkiet, maar een Grote Alexanderparkiet. Een in aantal toenemende exoot. Hij verblijft in de buurt van en tussen de Halsbandparkieten, die we ook in onze omgeving steeds meer tegenkomen.Of deze laatste  in de Rode Venen broeden is me niet duidelijk, maar gezien de regelmaat waarmee ik ze hoor en zie kan het haast niet anders. Ook de Grote Alexander rukt op vanuit Amsterdam, volgens het SOVONnieuws dat vanochtend op de deurmat lag. Het is een grotere vogel met een tragere vleugelslag en een wat donkerder geluid. Op zijn schouder een donkerrode vlek en een roze vlek in de nek.
In Amsterdam gaat het om enkele tientallen broedparen , in bijvoorbeeld Brussel om enkele honderden ( 1000 ex.).  De oorsprong van deze migratie ligt ook weer bij uit volières ontsnapte vogels. Ze horen thuis in ZuidOost Azie.
Voor mij hoeft het niet, dat tropische spul hier.

Goed weekeinde.

Foto Wikipedia

donderdag 18 juni 2015

Een schrikdraadje

Veertien dagen geleden schreef ik over een broedende Kievit, die ik uiteindelijk vond. En ik vermoedde dat de jongen, gezien de roep van de Kievit, wel snel geboren zouden worden. Wel, eergister liep ik even het weiland in om te controleren of dat inderdaad was gebeurd, zodat ik de neststok kon meenemen, vloog me dat beest slechts een paar meter van me af omhoog. Nog steeds 4 eieren ! Mijn vermoeden 14 dagen geleden was dus totaal onterecht. Het zal een Kievit van de buurman geweest zijn, want die alarmroep was heel duidelijk: jongen! Onze Kievit zit al minstens 14 dagen te broeden, maar gezien het feit dat 'ie zo laat wegvliegt geeft aan dat het niet lang meer duurt. Ik heb Gijs even geïnformeerd en aangezien de koeien er moesten grazen zou hij een schrikdraadje rond het nest spannen. Is gebeurd (zie foto). Succes verzekerd.  De gebruikelijke nestbeschermer, een klein kooitje van betonstaal, is eigenlijk te klein en een koe met jeuk aan de kop heeft zo'n nestbeschermer zo uit de grond.
De Scholekster was ook nog aan het broeden, twee eieren, en is bij het eggen en inzaaien gespaard gebleven op een strook van nauwelijks 15 centimeter breed.


woensdag 17 juni 2015

Hoogzomer.


Een schilderij om vrolijk van te worden, prachtige bloemen die je gratis worden aangeboden. Gelukkig gaan steeds meer wegbeheerders en landeigenaren bermen en overhoekjes minder en/of later maaien zodat je deze plaatjes regelmatig tegen komt. Als je er maar op let. Ik zie onscherp distels ( Speer-, Kruis- ?), lichtpaarse, bijna witte Valeriaan, lichtgele Moerasspirea en verschillende grassen. Verder nog wat Rietstengels.

dinsdag 16 juni 2015

Kolonies Zwarte Sterns 2


Hoeveel jongen zie je?
Dit gebeurt er als je de kolonie binnengaat om de jongen te tellen. Door de alarmroepen van de oudervogels kruipen ze weg onder het gebladerte, in een kale sloot zwemmen ze de begroeide walkanten in en verbergen zich. Met veel geluk zie je ze, maar beter is om op een afstand met de telescoop te staan en dan te wachten tot ze gevoerd worden. Dan blijft het rustig  in de kolonie. Vorige week bij een poging te tellen kreeg ik bovenstaande taferelen. Vandaag niet. Na en half uurtje op afstand staan kijken  had de ene kant met 14 vlotjes , waarvan 9 bewoond, 14 juvenielen. De andere kant met drie bewoonde vlotjes was voor een deel verborgen achter plantengroei en derhalve slecht te tellen. Maar gezien het gedrag van de vogels hadden alle drie jongen. In totaal heeft de kolonie waarschijnlijk 18 jongen. Er broedt nog een paartje.
Sinds jaren voor het eerst weer in de Putakker, de kolonie die een aantal jaren terug 30 jongen kwijt raakte door predatie. Er liggen  nu 5 vlotjes, vier zijn er bewoond, met 4 jongen en een broedende vogel op het vlotje met één ei. Zou het wel bevrucht zijn?
Op de foto zit er een jong op het vlotje, waarschijnlijk pas geboren, een jong zit links van het vlotje onder een Plompeblad,  verder twee eieren. Dat was dus een legsel van vier, komt niet vaak voor.

maandag 15 juni 2015

Het Brandkruid bloeit.


Op 23-12-14 schreef ik een logje over het Brandkruid, oftewel Phlomis russeliana. Ik geef een foto van vanmiddag met de eerste bezoekers, vooral dikke hommels. Hier een Akkerhommel, het bruine voorlichaam is helemaal verdwenen in de bloem.Terwijl de hommel van de nectar geniet heeft de Lipbloemige de 4 meeldraden en de ene stamper  op de rug van de bezoeker gedrukt. "Doel": het meenemen van stuifmeel en het opvangen van stuifmeel door de stamper. Succes verzekerd. Als ik in de winter de uitgebloeide bloemstelen, prachtig in bloemstukjes, weghaal komen er uit de oude kelkbladen, kokertjes, veel zaden. Die vallen op de grond.
Op de foto de hommel met op zijn rug de meeldraden en de stamper. Een verdwaalde Bladluis kijkt de kunst af.

vrijdag 12 juni 2015

Witte Krodde (Thlaspi arvensi)


Op een dam in polder Demmerik trof ik deze behoorlijk grote plant aan. Hij deed me denken aan een herderstasje , maar dan waren het wel grote tasjes. De naam wilde me maar niet te binnen schieten en ik heb toen Riet de Bruijn te hulp geroepen. Zij wees me in de goede richting van een Kruisbloemige, waarschijnlijk een kers. Hiermee voortzoekend kwam ik uiteindelijk op een Witte Krodde ( Thlaspi arvensi). Thlaspi betekent samengedrukt, afgeplat en arvensi van de velden, op akkers groeiend. Het afgeplatte heeft te maken met de vruchtjes, zo plat als een dubbeltje.
Enkele volksnamen zijn Boerekers, Dubbeltjeskruid, Vette Kouse, Kennekenskruid en Lepeltjes. Ik herinner van vroeger de kreet Lepeltjesdief, maar dat zal vooral te maken hebben gehad met het Herderstasje.

Goed weekeinde blijf kijken en blijf drinken.



donderdag 11 juni 2015

Schuimcicade

Ik had er al een paar dagen naar gezocht, eergister vond ik m'n eerste klodder spuug. Ze zullen wel op een warme dag gewacht hebben, de jonge  Spuugbeestjes, ook wel Schuimcicaden genoemd. Cicaden vormen een behoorlijk grote groep, ruim 40.000 soorten behoren tot de orde van de Halfvleugeligen of Snavelinsecten. Ook de bladluizen en de wantsen behoren tot deze orde. Cicaden kenmerken zich doordat ze zich niet verpoppen zoals de vlinders. Deze hebben een volledige gedaantwisseling, de cicaden een onvolledige. Het juveniele beestje (nimf) lijkt direct al veel op het volwassen dier en doet dat na elke vervelling meer.  De bekendste cicade is dus de Schuimcicade, beter bekend als het Spuugbeestje ( zie kopfoto). Alleen als nimf wordt er een klodder spuug geproduceerd, dit dient als bescherming tegen aanvallers en tegen uitdroging. Heel begrijpelijk als je het tere wezentje op de kopfoto ziet. Verdwijnt het spuug, bijvoorbeeld door een regenbui of een nieuwsgierige fotograaf, dan maakt de nimf een nieuwe klodder. Plantensappen worden in het lichaam omgevormd tot schuim. Een volksnaam is Koekoeksspog.

dinsdag 9 juni 2015

Bruine bladeren Hortensia.


Ik ontdekte zo net dat één van onze Hortensia's voor een deel bruine bladeren heeft. Verschijnsel nog nooit waargenomen. Maar dat kan ook aan mij liggen, ik zie ook niet alles. Nu in ieder geval wel en 'k vind het een vreemde zaak. De andere Hortensia, die er naast staat, heeft het niet. Ze zijn van een verschillend ras ( ondersoort). Op Google "ziektes bij Hortensia's"  ingetikt. De enige beschrijving die overeenkomt met onze waarneming is geen ziekte, het is verbranding.
Bepaalde rassen kunnen blijkbaar slecht tegen fel zonlicht en hitte. Een groot deel van de dag staan ze in de schaduw, maar nu in de zomer worden ze , hoewel ze op het noorden staan ook direct door de zon beschenen. Daarbij kan, na een regenbui,  het achterblijvende water werken als een brandglas. Ik moet volgens een deskundige er een parasol boven zetten of de plant bedekken met een laken. De struik zal het wel overleven. " Dan had 'ie maar geen Hortensia moeten worden", zou m'n buurman wel zeggen.

maandag 8 juni 2015

Kolonies Zwarte Sterns


Zo hangen ze boven je als de kolonie binnengaat en ze ( bleek later) jongen hebben. Ik heb wat de controle betreft twee kolonies van Leen H. overgenomen, hij telt meerdere kolonies en kan wel wat werk uit handen genomen worden. Beide kolonies bevinden zich langs de Demmerikse Kade en de derde verder weg langs de ontsluitingsweg van het reservaat langs de Ter Aase Zuwe. Voorlopig zit hier niks, waarschijnlijk te druk geweest met werkzaamheden.
Als ik ga controleren zet ik altijd een pet op. De sterns zijn zo agressief dat ze een indringer aanvallen, vooral als ze jongen hebben. Ik heb wel eens een snavelpik op mijn hoofd gehad, vandaar. Zaterdag kreeg ik een gratis flats op mijn pet en in mijn aantekenboekje. Of ze nu van angst poepen of als afweermiddel tegen indringers durf ik niet te zeggen.  Bij vogels ken ik verder alleen de Slobeend die bij verstoring over zijn eieren schijt, en stinken dat dat doet!! Gerard V. is een keer mee geweest en werd prompt door een Slobeend , die verstoord van haar nest opvloog, ondergescheten. Lopend naar huis was te ver, dus heb ik hem in een stinkende auto thuisgebracht. Zal Elza leuk gevonden hebben.

In de kolonie achter de boerderij bij de sluis liggen 18 vlotjes, waarvan 13 bezet zijn. Op 5 daarvan zaten de eerste jongen, sommigen nog met de eitand. De Putakkerkolonie heeft 5 vlotjes, volgend jaar weer meer hoop ik, 4 bezet, en twee met jongen. Op no.5 was een ei aangepikt door het jong binnenin.

Kortom, goede hoop op een goed resultaat. In de hele Utrechtse Venen zijn tot nu toe 268 broedparen geteld, een record. ( dat was 189 in 2014 en 249 in 2013).

Drie jongen worden gevoerd door een oudervogel, die komt aanvliegen , en heeft geroepen, zodat zijn kroost weet dat pa of ma in aantocht is. Overigens is dit een erg kaal vlotje, de meeste hebben wat plantengroei zodat de jongen kunnen wegkruipen. Soms zijn het hele volkstuintjes die weinig ruimte bieden. Toch wordt daarop ook gebroed.

zaterdag 6 juni 2015

Keutels 6

Hoe komt deze flats op mijn pet? Van een vogel zul je zeggen. Dat klopt. Maar wie zet met zulk warm weer een pet op, laat staan een winterpet? Wel, om met het laatste te beginnen, dat is pure armoede. Ik heb momenteel geen zomerpet, die heb ik pas nodig als de zon echt en dagenlang gaat schijnen. Dat zou de komende dagen  kunnen gebeuren dus. Toch had ik een pet nodig vanochtend, ik moest de aanvallers, beter gezegd de verdedigers,  van m'n hoofd houden. De kans was groot geweest dat ik zonder pet een bloedende kras op mijn kalende hoofd had gehad. Vandaar de noodgreep. Maandag zal ik het uitleggen. Lees vooraf mijn artikeltje in RondUit, het blad van de plaatselijke IVN.

vrijdag 5 juni 2015

Gele Lis ( Iris pseudacorus)


"Onkruid" in onze tuin. Ooit een keer een stukje wortelstok meegenomen en in de tuin gezet. Wel, dat hebben we geweten en dat weten we nog. Bijna niet uit te roeien, dan moet je alle wortelstokken uitgraven. Maar het is eigenlijk een prachtige bloem dus houden we 'm voor zover mogelijk kort. Kom je in de polder dan zie je ze overal. De drie binnenste blaadjes zijn de kroonbladen, de grotere afhangende bladen worden bloemdekslippen genoemd.Overbekend zijn de "varkentjes", de augurkachtige vruchten waarmee je de kinderen op vakantie  bezig kunt houden door 4 lucifers in de vrucht te prikken. Ze behoren tot de Lissenfamile, pseudacorus betekent lijkend op een Kalmoes. Een sterk ruikende waterplant die in veel kleiner aantal tussen de Gele Lissen staat.

donderdag 4 juni 2015

Jonge weidevogels gered !


Gister schreef ik " Morgenochtend zullen we het zien." Zullen de vlaggen , gewone huisvuilzakken, het beoogde effect hebben gehad? De jonge vogels weg uit het perceel dat gemaaid gaat worden. Ik heb het een paar keer eerder gedaan en toen ging het goed.
Als ik om acht uur bij de de dam naar het weiland kom is alles nog in diepe rust. Gijs is de koeien aan het voeren , ik heb nog even de tijd. Op het eerste perceel vermoed ik al dagen lang een Kievitsnest, maar ik kan geen broedende vogel ontdekken. Misschien hebben ze wel jongen bij de buurman.Geen Kievit te zien. Wel de Scholeksters die druk voeren op bijna dezelfde plek als waar het nest zat. Ik ga met de auto het veld in om straks de vlaggen mee te nemen  en de vogels blijven veel langer zitten. Net door het hek heen zie ik een Kievit opvliegen! Dus toch. Ik loop onmiddellijk naar de plek die ik constant in de gaten houd, anders zoek je teveel. Een nest met vier eieren. Aan het geluid van de Kievit te horen zal het uit het ei kruipen niet lang meer duren.
Dan het volgende perceel, naar 6midden. Met de vlaggen. Rust, stilte, te mooi om waar te zijn. Wel  een alarmerende Tureluur, maar die komt hoogstwaarschijnlijk bij de buurman vandaan en is dus vertrokken. De eerste vlaggen gepakt en dan komt er toch een paartje Grutto's aan vliegen. Druk alarmerend. Het andere paartje van gister is nergens te zien of te horen. Dat betekent dat er twee paren wegzijn en nog één paar met jongen aanwezig.                                                                                                                                                                                                                                                  We gaan  maaien. We weten waar de achtergebleven jongen ongeveer moeten zitten en zijn daar extra alert. Meestal hollen ze op het laatste ogenblik voor de trekker uit en je moet hard lopen wil je ze inhalen. Er is ongeveer tweederde gemaaid als we plotseling het gezinnetje in een voor voor de trekker zien lopen. Drie jongen. We sprinten en krijgen er twee te pakken, de derde is onvindbaar , die drukt zich. Komt straks wel. Gijs zet ze in het weiland van de buurman, daar is al een stuk gemaaid. Nieuwe ronde, en zie daar, het derde jong. Ook die gaat naar de overkant. Gelukkig ligt er een ijzeren balk zodat ze niet hoeven te zwemmen. Wat een geweldige ochtend, hier doe je het voor. Drie gezinnetjes van de maaibalk gered.

woensdag 3 juni 2015

Vlag uit.


Bij LastMinute-beheer stelt de boer het maaien van een perceel een paar weken uit , meestal omdat er jonge weidevogels in dat perceel verblijven. Dit wordt geregeld via de Agr. Nat. Vereniging. Toch moet uiteindelijk ook dit weiland gemaaid worden. Morgen is het zover. Echter vanmiddag zaten er nog twee paar Grutto's met jongen, en zeker een paartje Tureluurs met jongen. Soms onze eerste Scholeksters met twee jongen.    In overleg heeft Gijs het maaien een dag uitgesteld en kon ik vanavond 8 vlaggen plaatsen. Dit zijn doodgewone vuilniszakken aan een wat langere stok. Door de wind ritselen ze en aangezien de vogels dat niet prettig vinden is dat  voor de oudervogels aanleiding  de jongen uit dat weiland te lokken. Ze gaan naar aanliggende percelen en laten, indien nodig, de jongen een sloot overzwemmen. Jazeker, jonge weidevogels kunnen heel goed zwemmen. Morgenochtend zullen we zien

dinsdag 2 juni 2015

Blauwjantjes


"De Blauwjantjes zitten achter de boerderij ook weer te broeden", vertelde Aar me gister, toen ik naar de zich herstellende kolonie Zwarte Sterns in de Putakker stond te kijken. Aar is de boerin van de boerderij bij de sluis waar elk jaar, vreemd genoeg ondanks de Kleine Mantelmeeuwen, de kolonie bezet is en met rust gelaten wordt. Blauwjantjes worden ze hier genoemd, naar de blauwachtige kleur. Ook in Friesland speelt de blauwe kleur een rol in de naamgeving: Blaustirns.                                                                                  In deze kolonie maak ik naar mijn idee de mooiste foto's . Vanuit een oude jachthut. Ik moet me dan het eerste kwartier ontzettend koest houden, doodstil zitten , handschoenen aan en een waxhoedje op. Anders komen de vogels  niet tot rust. Ik heb een keer zonder hoofdbedekking in de struiken bij een andere kolonie gezeten, maar de vogels van het vlotje dat het dichtst bij lag weigerden weer te gaan zitten broeden. "Wat moet dat vreemde kale hoofd daar in de struiken?" zullen ze "gedacht" hebben. Ik was vergeten m'n waxhoedje op te zetten. Toen dat snel  opgezet en binnen 5 minuten zaten de vogels weer op het vlotje. Dat geldt ook voor m'n kale witte handen. Handschoenen aan.                                                                          Is dat nou nodig zo'n kolonie zo dichtbij  te observeren? zal iemand denken. Het is  niet direct wetenschappelijk onderzoek dat we doen, maar we willen bijvoorbeeld graag de predatoren weten, ontdekken waar de verstoring door indringers ( soorten eenden, futen, meerkoeten, vissen; de ene soort wordt wel weggejaagd , de andere niet)  het grootst is   En als je een paar weken later het aantal jongen wil tellen lukt dat niet door er een keer langs te lopen. Ze zitten allemaal in de wal of onder de bladeren.Dan komen  de ouders voeren en gaan de koppies omhoog. En ik maak foto's. Meestal met een telelens
                                                                                                                                                               Op de foto een baltsend paartje.

maandag 1 juni 2015

Bonte Pieten


Vanochtend even gecontroleerd bij de vlotjes voor de Zwarte Sterns,  die ik een paar weken geleden in polder Demmerik had uitgelegd. Helemaal niets te beleven. In de verte wel een roepende Zwarte Stern, maar die was op weg naar zijn kolonie aan de overkant van de Ter Aase Zuwe. Het is de laatste weken nogal druk geweest in deze weilanden: een beschoeiïng werd aangelegd in het kader van het project Nieuwe Vooroevers; sloten werden gedempt; nieuwe duikers aangelegd. Dat betekende tientallen bewegingen van zware trekkers met wagens op een dag, zodat het me niet verbaast dat de Zwarte Sterns ergens anders de rust hebben gezocht. Andere weidevogels deden alsof er niets aan de hand was.                                           Alle gebaggerde grond is naar de gedempte dwarssloten gebracht om daar in te klinken. Een half bos aan boomstammen en stronken , alleen organisch materiaal, is daar gestort en nu ligt er en dijk van veen bovenop. Een klein stukje veen is blijven liggen, namelijk dat met het Scholeksternest. ( Zie logje 3 mei) De aannemer wilde het weghalen,  maar de boer verbood het . Klasse! Ook dit nest was uit. Uit de verte zag ik eerst één, later twee jongen. druk gevoerd door de ouders. ( Alleen Scholeksterjongen worden gevoerd, bij de andere weidevogels moeten de jongen hetzelf doen).                                                                        Maar er was meer aan de hand: nog een paartje Scholeksters deed verdacht, twee weken terug ook al. Op de plek waar ze steeds bezig waren heb ik even gezocht en ik vond vrij snel een nest met drie eieren. Naast het pad waar de trekkers langs waren gereden. Geluk gehad.Een stok gezet want deze week wordt er gemaaid. Op dat perceel verder jonge Grutto's en jonge Tureluurs.                                                            Bij de Zwarte Sternkolonie in de Putakker, een brede wetering achter de oude spoorbaan , zaten minstens 4 Zwarte Sterns te broeden. Geweldig nieuws, want sinds de nacht dat ik daar 30 jonge Zwarte Sterns kwijt raakte door waarschijnlijk Kleine Mantelmeeuwen zijn er enkele jaren geen broedpogingen meer geweest. De natuur herstelt zich.